Yeşil salata (Turkse salade met groene kruiden)

Gekookte bloemkool, worteltjes, broccoli zul je bij ons in huis niet snel op tafel zien staan. Ik ben geen fan van gekookte groenten. Voor doperwtjes wil ik nog wel een uitzondering maken maar verder? Liever rauw of geroerbakt. De meeste dagen van de week staat er bij ons een salade op tafel. Zeker nu er uit ons mini-groententuintje steeds meer te oogsten valt, loop ik het liefste gewoon aan het einde van de dag de tuin in om te zien waar ik die avond een salade mee kan maken. Yeşil salata (Turkse salade met groene kruiden) is een ideale manier om allerlei (restjes) groene kruiden in een salade te verwerken. Ontzettend gezond en vooral heel erg smaakvol!

Welke kruiden je precies gebruikt in deze groene kruidensalade, is aan jezelf. Ikzelf houd bijvoorbeeld niet van verse munt in een salade (voor mijn gevoel overheerst de mintsmaak dan alles) maar voeg het gerust toe als je het lekker vind. Ook de wat meer 'uitgesproken' slasoorten zoals zuring en rucola passen heel goed in een yeşil salata (Turkse salade met groene kruiden). Vergeet in ieder geval niet de tomaatjes en de bosui, want die zorgen voor net even wat afwisseling en frisheid in de salade.

Turks recept
Yeşil salata (Turkse salade met groene kruiden)

Benodigdheden (voor twee personen)
naar keuze: platte peterselie, dille, rucola/raketsla, tuinkers, munt, basilicum, zuring etc
3 tomaatjes
3 bosuitjes
citroen
olijfolie
zout

Bereiding
Snij alle ingrediënten fijn, meng ze met elkaar en breng op smaak met olijfolie, citroensap en zout. Zo simpel kan het zijn!

Bewaren
Net als andere salades kun je yeşil salata (Turkse salade met groene kruiden) het beste binnen een paar uur opeten.

Vişne (Turkse zure kers/morellen)

Wat is het?
Waar de heerlijke zoete kersen die we hier ook kennen in Turkije 'kiraz' heten, moet je die niet verwarren met vişne. Dit zijn namelijk Turkse zure kersen, in het Nederlands ook wel bekend als morellen of krieken. In Nederland zie je ze vrijwel niet (ik kende ze in ieder geval niet) maar in Turkije staat er in veel tuinen een grote boom vol zure kersen. Je herkent ze doordat ze kleiner zijn dan de gewone zoete kersen.

Waar koop je het?
In Turkije zijn ze op de markt te koop. In Nederland heb ik ze in de winkels nog nooit zien liggen, maar ongetwijfeld zijn ze in het seizoen (juni, juli en augustus) wel in boomgaarden of op (biologische) markten te koop. Na even googelen kwam ik erachter dat er ook boomgaarden zijn waar je ze zelfs zelf kan plukken.

Hoe bewaar je het?
Vişne (Turkse zure kers/morellen) kun je in de koelkast maximaal één week bewaren.

Waar gebruik je het voor?
Zure kersen kun je eten als ze helemaal rijp zijn, maar ze blijven fris zurig, je moet er wel van houden. Vaak worden morellen daarom verwerkt in sauzen of wordt er jam of sap van gemaakt. Ze zijn ook erg geschikt om in gebak te verwerken. In Turkije is vişne suyu, zure kersensap, heel populair - let wel op dat in de varianten die je in de supermarkt koopt meer suiker dan kersen zit :) . In Turkije worden ze thuis meestal ingemaakt als jam, siroop of compote.

Een paar voorbeelden van Turkse gerechten waarin vişne wordt gebruikt:

Vişne reçeli - zure kersenjam
Vişne şurubu - zure kersensiroop

Simit poğaça (Turkse gevulde simitbroodjes)

Persoonlijk vind ik verse simit (Turkse sesamringen) één van de lekkerste broodjes uit de Turkse keuken. Knapperig, met nét dat beetje anders dan anders smaakje dankzij de sesamzaadjes en de pekmez (druivensiroop), heerlijk bij het ontbijt of de lunch. Helaas smaken ze in Nederland meestal niet zoals in Turkije, en zelf maken is lekker, maar wel een hele ochtend werk. Daarom heb ik laatst deze simit poğaça (Turkse gevulde simitbroodjes) gemaakt. Het recept vond ik op de bekende Turkse receptensite van Cahide Sultan en de broodjes smaken inderdaad echt naar simit. Maar dan sneller, makkelijker en met vulling bovendien :) . Knapperige buitenkant, zachte binnenkant...de perfecte combinatie.

Simit poğaça (Turkse gevulde simitbroodjes) krijgen hun typische 'simit-smaak' dankzij het gebruik van mahlep en pekmez. Het recept zal zonder deze ingredienten niet mislukken, maar laat ze als het even kan niet weg: juist hierdoor smaken de broodjes mede zo 'echt' naar simit. Voor de vulling heb ik Turkse witte kaas gebruikt, omdat ik dat het beste bij de smaak van de broodjes vind passen. Maar natuurlijk kun je ook elke andere gewenste vulling gebruiken.

Turks recept
Simit poğaça (Turkse gevulde simitbroodjes)

Benodigdheden (voor één bakplaat vol broodjes)
Voor het deeg:
800 gram bloem
1 waterglas (200 ml) Turkse yoghurt
1 waterglas (200 ml) lauw water
1 waterglas (200 ml) zonnebloemolie
1 eiwit
8 gram droge gist
2 eetlepels suiker
5 gram mahlep (weichselzaad)
7 gram zout

Voor de vulling:
150 gram Turkse witte kaas
(of een andere vulling naar keuze)

Voor de afwerking:
1 eigeel
2 eetlepels pekmez (druivensiroop)
50 ml water
1 zakje sesamzaadjes

Bereiding
Roer de yoghurt, het water, de zonnebloemolie en het eiwit door elkaar. Voeg de suiker, de mahlep en de gist toe en roer even door. Voeg het meel toe en kneed het deeg even goed door, voeg dan ook het zout toe. Kneed het deeg een minuut of 10 tot het mooi soepel is geworden. Dek het dan af en laat het een uur tot anderhalf uur rijzen op kamertemperatuur. Kneed het deeg na de rijstijd weer even door. Prak de kaas fijn met een vork. Neem nu elke keer een bolletje deeg ter grootte van een ei. Duw dit tot een platte ovale vorm, leg er wat kaas op en vouw het deeg weer dicht, zodanig dat je de ovale vorm behoudt. Werk zo al het deeg af.

Zet nu twee bakjes klaar. In het ene bakje meng je de pekmez met het eigeel en het water. In het andere bakje doe je de sesamzaadjes. Zet ook een bakplaat, bekleed met bakpapier, naast je werkblad. Pak een deegbolletje, dompel het even in het pekmezmengsel en daarna in het bakje met sesamzaadjes, zodat alle kanten bedekt zijn met sesamzaadjes. Leg het simit broodje op de bakplaat en werk zo al het deeg af. Was je handen ;) en maak dan in elk broodje twee of drie sneetje met een goed scherp mes. Leg een theedoek over de bakplaat en laat de oven alvast voorverwarmen op 200 graden - totdat de oven warm is, kunnen de broodjes nog even rijzen. Zet dan de bakplaat in de oven en bak de broodjes af tot ze mooi goudbruin zien, dat duurt ongeveer een half uur.

Bewaren
Simit poğaça (Turkse gevulde simitbroodjes) kun je afgedekt twee dagen vers houden. Wil je ze langer bewaren, vries ze dan in als ze afgekoeld zijn: dat gaat heel goed. Heb je ze nodig, laat ze dan rustig in het zakje ontdooien en piep ze daarna nog even vijf minuutjes op in een hete oven.

Zachte citroencake met crème fraîche

Als jullie dit lezen, zit ik als het goed is heerlijk in het zonnige Turkije! De komende weken brengen wij hier door maar wanhoop niet, natuurlijk heb ik voor jullie gewoon wat blogposts klaargezet. Aan het einde van deze week vieren wij Ramazan bayram / eid al-Fitr / suikerfeest 2015 oftewel het Ramadanfeest! Alhoewel het vasten over het algemeen prima is gegaan, zelfs tijdens de hittegolf vorige week in Nederland, is het toch weer fijn na een maand weer gewoon overdag te mogen drinken, te kunnen ontbijten met de kinderen etc. Dat maakt het Ramadanfeest ook zo bijzonder: iedereen heeft (als het goed is) dezelfde ervaringen en dan is het extra bijzonder gewoon weer overdag een kopje thee met (natuurlijk) iets zoets erbij te kunnen drinken. Het is voor mij de eerste keer dat ik het Ramadanfeest in Turkije meemaak en ik ben erg benieuwd, maar ik vermoed vooral veel visite en veel baklava :) . Ik ben zelf niet zo van de Turkse zoetigheden, maar deze zachte citroencake met crème fraîche daarentegen doet het helemaal voor mij. Extra feestelijk dankzij het glazuur!

Toen ik het recept van deze cake zag, wilde ik het direct proberen: creme fraiche in een cake, dat moet haast wel voor een heerlijke zachte cake zorgen, en dat deed het zeker! Iedereen was verrast (en ikzelf eerlijk gezegd ook) want een zelfgebakken cake is toch al snel een beetje droog als je niet oppast. Maar dat is bij deze cake zeker niet geval. Ik twijfelde zelf een beetje over het glazuur, omdat ik daar normaal geen grote fan van ben. Maar dit is echt de slagroom op de taart voor deze cake, laat het zeker niet weg! Doordat je het glazuur aanmaakt met citroensap, krijg je een hele intense citroensmaak, gecombineerd met het zoete van de suiker, echt een geweldige topper voor deze cake, en heel simpel om te maken.

Recept
Zachte citroencake met crème fraîche

Benodigdheden (voor één cakevorm of tulband)
Voor de cake
260 gram bloem
220 gram kristalsuiker
250 gram zachte roomboter
175 gram crème fraîche
2 eieren
5 gram bakpoeder
5 gram baking soda
3 gram tl zout
1 citroen

Voor het glazuur
80 gram poedersuiker
2 eetlepels citroensap (ongeveer!)

Bereiding
Mix de zachte roomboter met de suiker tot het een romig mengsel is. Dit duurt een minuut of 10. Meng in een andere kom alvast de bloem met de bakpoeder, baking soda en het zout. Wanneer het suiker/boter mengsel romig is, voeg je één voor één de eieren toe. Mix er vervolgens de creme fraiche doorheen en voeg dan het bloemmengsel toe aan het beslag. Zorg dat alles goed gemengd is. Was je citroen goed en rasp de schil boven de kom (het witte is bitter dus laat dat weg). Snij de citroen doormidden en knijp hem uit boven het beslag tot je ongeveer drie eetlepels citroensap heb toegevoegd (pas op voor pitjes).

Schep de rasp en het sap door het beslag en giet het in een ingevette cakevorm. Bak de cake in de oven op 180 graden goudbruin, tot een mespunt er schoon uitkomt. Bij mij duurde dat 45 minuten. Lat de cake minimaal een uur in de vorm afkoelen en stort hem op een bord. Maak dan het glazuur: roer telkens een beetje citroensap door de poedersuiker tot het een mooi dik lopend mengsel is. Je hebt niet altijd de twee volle eetlepels citroensap nodig, en soms heb je juist wat meer nodig, dus doe het op gevoel. Drizzle de glazuur over de cake en laat het hard worden. Enjoy!

Bewaren
Bewaar zachte citroencake met creme fraiche zodra hij helemaal is afgekoeld afgesloten in een plastic zak, of gesneden in aluminiumfolie. Zo blijft de citroencake zeker vier dagen goed.

Dut / karadut (moerbei)

Wat is het?
Persoonlijk vind ik het één van de lekkerste fruitsoorten: moerbeien, in het Turks dut (de witte variant) of karadut (de donkerrode variant, ook wel zwarte moerbeien genoemd). In Nederland ben ik ze nog nooit vers tegengekomen, maar in Turkije zijn de bomen rijkgezaaid en op het moment dat ze rijp zijn (meestal in juni, de witte zijn eerder rijp dan de donkere) is het tijdens picknicks of barbecues echt een sport om 'dut' te gaan zoeken en de boompjes leeg te plukken. Gewone witte moerbeien groeien aan grote bomen, karadut (donkere moerbeien) groeien meestal aan kleinere boompjes. De smaak is heerlijk, intens zoet, met name de donkere moerbeien zijn heerlijk. Pas op: deze geven ook meteen de meest akelige vlekken die je lastig uit je kleren krijgt (tip: na het wassen nat in de zon laten opbleken helpt, ik spreek uit ervaring). Na een half uurtje moerbeien plukken zijn je handen ook donkerrood! 

Waar koop je het?
In Nederland zijn bij mijn weten alleen gedroogde moerbeien te koop: deze lijken in geen enkel opzicht op verse moerbeien en zou ik je ook niet aanraden om te kopen. Ook in Turkije zijn moerbeien niet overal te koop: het is meestal gewoon een kwestie van weten waar de bomen staan en plukken maar.

Hoe bewaar je het?
De vruchten zijn heel zacht dus in de koelkast zijn ze hooguit een paar dagen houdbaar. Ze kunnen ook ingevroren worden, maar blijven (net als ingevroren frambozen) na het ontdooien niet meer zo mooi van vorm.

Waar gebruik je het voor?
Naast dat moerbeien ontzettend lekker zijn om vers te eten, kun je er ook prima sauzen, jam en sap van maken. Dit gaat het beste met zwarte moerbeien, omdat hun smaak meer uitgesproken is dan die van witte moerbeien. Ook als taartvulling zijn ze goed geschikt: ik heb met mijn nichtje in Turkije een keer een taart met chocola en karadut gemaakt, en dat was echt een geweldige smaakcombinatie.

Een paar voorbeelden van Turkse gerechten waarin dut / karadut wordt gebruikt:
Karadut reçeli - zwarte moerbeienjam
Karadut surubu - zwarte moerbeiensiroop

Ezogelin çorbası (Turkse soep met linzen en bulgur)

Ezogelin çorbası (Turkse soep met linzen en bulgur) is een soep die ik 'vroeger' altijd uit een pakje maakte. Nu ik het echte recept weet, vraag ik me af waarom, want het recept zelf is bijna net zo snel als uit een zakje. Maar dan veel lekkerder natuurlijk ;) . Deze soep wordt in het Nederlands ook weleens onterecht vertaald als 'Turkse bruiloftssoep', maar deze soep wordt nooit op bruiloften geserveerd in Turkije, dat is namelijk düğün çorbası, een hele andere soep met yoghurt. Wanneer je 'ezogelin çorbası' letterlijk vertaald, is het 'soep van de bruid Ezo'.

En natuurlijk zit er achter deze gerechtnaam, zoals wel vaker, een heel verhaal. In dit geval: de 'gelin', bruid, waar het hier om draait was Zöhre (bijgenaamd Ezo), uit de provincie Gaziantep (bij de Syrische grens), geboren aan het begin van de vorige eeuw. Ze stond in de hele regio bekend om haar schoonheid. Ze trouwde zelf twee keer en bij het tweede huwelijk moest ze van haar bruidegom verhuizen naar Syrië. Om daar haar onmogelijke schoonmoeder te sussen, maakte ze deze soep. Zo gaat althans het verhaal :). Ik ben benieuwd of haar schoonmoeder inderdaad wat milder gestemd werd na het eten van ezogelin soep want het is een heerlijk soepje, smaakvol, goed vullend en gezond. Ezogelin soep is licht pittig doordat er twee theelepels pul biber aan toegevoegd worden. Heb je liever wat minder pit, neem dan één theelepel of laat het helemaal weg.

Turks recept
Ezogelin çorbası (Turkse soep met linzen en bulgur)

Benodigdheden (voor vier personen)
1 waterglas (185 gram) rode linzen
1 eetlepel rijst (onbewerkt, geen snelkookrijst)
1 eetlepel köftelik bulgur
2 teentjes knoflook
1 ui
1 eetlepel tomatenpuree (of peperpuree)
2 theelepels pul biber
1 eetlepel gedroogde munt
1 eetlepel zout
1900 ml kokend water

Bereiding
Snij de ui heel fijn en fruit hem aan in wat olijfolie. Rasp de twee teentjes knoflook fijn boven de pan en bak even mee. Was de linzen, bulgur en rijst in een vergiet tot het water helder wordt. Voeg ondertussen de tomatenpuree, munt en pul biber toe in de pan en bak even mee. Voeg vervolgens het linzenmengsel en zout toe en giet het kokende water erbij.

Doe een deksel op de pan en laat het geheel aan de kook komen. Zet dan het vuur laag en laat de soep in ongeveer een half uurtje zachtjes gaar koken (wanneer de linzen en rijst gaar zijn, is de soep klaar).

Bewaren
Ezogelin çorbası (Turkse soep met linzen en bulgur) kun je in de koelkast twee dagen bewaren.