donderdag 31 oktober 2013

Sarımsaklı sucuk köftesi (pittige köfte met knoflook)

Nu het offerfeest is geweest, hebben we weer een diepvries vol vlees. We hebben van het meeste vlees gehakt laten maken dus we kunnen weer volop aan de köfte en andere lekkere gerechten. Dit recept voor sucuk köftesi kwam ik onlangs tegen op de blog van Cahide Sultan, en de foto's zagen er zo smakelijk uit dat ik het recept ook zelf wilde proberen. En ze smaken zelfs nog beter dan ze eruit zien. Het is een hele andere variant van köfte dan wat wij normaal eten (met ui en platte peterselie) maar deze is zeker net zo lekker! Wij aten ze vanavond met zelfgemaakte ovenfrietjes, salade van wortel en rode kool en een dipsausje van Turkse yoghurt, munt, dille, pul biber en zout. Zeker een aanrader!


De naam 'sucuk köftesi' verwijst naar de smaak van sucuk (Turkse knoflookworst). Het smaakt natuurlijk niet precies hetzelfde maar de köfte heeft er zeker wat van weg. Lekker pittig door de knoflook en de verschillende soorten pepers. Het originele recept gaat uit van 1 kilo gehakt, ik heb dat gehalveerd naar 500 gram. Normaal ben ik niet zo van het 'afmeten' van de kruiden maar bij dit recept is het wel handig er enigszins noodzakelijk zodat de köftes niet te pittig worden of juist geen smaak hebben. Je kunt deze köftes natuurlijk ook prima onder de grill in de oven bereiden (zoals ızgara köfte) of op de barbecue, maar mijn oven was al in beslag genomen door zelfgemaakte ovenfrietjes en voor de barbecue was het helaas net iets te koud.


Recept
Sarımsaklı sucuk köftesi (pittige köfte met knoflook)

Benodigdheden (voor 14 stuks köfte)
500 gram rundergehakt
4 teentjes knoflook
2 handjes vol paneermeel
1 eetlepel olijfolie
1 theelepel zwarte peper
1 theelepel komijn
1/2 (halve) theelepel piment
1 theelepel pittige paprikapoeder
1 theelepel gedroogde tijm (of Italiaanse kruiden)
1 theelepel zout

Bereiding
Meng het gehakt met de geperste (of geraspte) knoflook en alle overige ingrediënten. Kijk nu even op de klok en kneed het gehakt dan zo'n 10 minuten. Dat lijkt lang (dat is het ook) maar het zorgt ervoor dat de kruiden zich goed verdelen in het mengsel en dat het gehakt zoveel mogelijk smaken opneemt.



Vorm vervolgens de köftes en zet ze (afgedekt!) weg in de koelkast. Het lekkerst worden ze als je ze 24 uur laat staan, maar ook na een paar uur smaken ze al prima. Verhit een klein beetje olie in een koekenpan en bak de köftes om en om in de pan tot ze gaar zijn.

Bewaren
Mocht er wat overblijven dan smaken deze köftes, bewaard in de koelkast, de volgende dag nog net zo lekker!

woensdag 30 oktober 2013

Foodblogevent oktober 2013 - roundup en de winnaar

Het is alweer het einde van de maand oktober en daarmee komt ook een eind aan het foodblogevent 'gekruide gerechtjes' waar ik deze maand de host van was. Helaas heeft het foodblogevent deze maand maar drie deelnemers. Erg jammer dat er niet meer respons is gekomen, gezien mijn stats waren er toch zeker veel meer foodbloggers op de hoogte. Misschien omdat ik niet bij een bepaald 'groepje' foodbloggers hoor, een newbie ben of dat het thema niet genoeg aansprak? Ik heb geen idee. Jammer dat het zo gelopen is. Gelukkig waren de inzendingen die binnengekomen zijn wel heel leuk!

De inzendingen

Kruidige aardappelpartjes uit de oven - Neptunes Kitchen

Jolanda van Neptunes Kitchen maakte heerlijk kruidige aardappelpartjes, knapperig gebakken in de oven. Het ziet er heerlijk uit met nog extra groene kruiden eroverheen, zeker een aanrader!

Curry met kip en groenten - MissAiesj


MissAiesj maakte voor het foodblogevent een heerlijk kruidige curry met kip en groenten. Op de foto ziet het er ontzettend lekker uit. Ik heb nog nooit een eigen currypasta gemaakt maar dit is een mooie aanleiding het eens te proberen.








Balkenbrij met rommelkruid  - Gereon's keuken

Gereon van Gereon's keuken stuurde op het laatste nippertje nog deze balkenbrij met rommelkruid in. Ik zal er eerlijk bijzeggen dat dit geen recept is wat ik ga proberen, met bloed en varkensspek, maar het is wel leuk om te lezen hoe zijn oma dit altijd maakte en welke goede herinneringen hij eraan bewaart.

De winnaar

En dan, tromgeroffel, de winnaar van het Foodblogevent oktober 2013. Ik twijfelde sterk tussen de eerste twee inzendingen maar vond toch de aardappelpartjes van Neptunes Kitchen de leukste en meest aansprekende inzending. Ook een heel goed voorbeeld van hoe je met een paar simpele ingredienten en kruiden een heel lekker gerechtje kan maken. Gefeliciteerd Jolanda en ik ben benieuwd naar het volgende thema!

maandag 28 oktober 2013

Ayva (kweepeer)

Wat is het?
In Turkije is het een hele gangbare vrucht, in Nederland een stuk minder: ayva, oftewel kweepeer (soms ook kwee genoemd). De kweepeer is een plant uit de rozenfamilie waarvan de vruchten in het najaar worden geoogst als ze geel verkleurd zijn. Aan de buitenkant lijken kweeperen nog het meest op een soort vreemde kruising tussen appels en peren, ze zijn vaak behoorlijk groot. Alhoewel ze wel rauw gegeten kunnen worden, is dat niet heel erg aan te raden: ze zijn vrij droog en geven een wrang gevoel in de mond. Echter, als ze worden verhit komt er een kruidig aroma vrij wat een unieke smaak geeft en goed past in veel gerechten.


Waar koop je het?
Kweeperen zijn in het najaar doorgaans volop verkrijgbaar bij Turkse en andere exotische supermarkten. In de 'gewone' supermarkt heb ik ze nog nooit gezien. Let er bij het kopen op dat de vruchten stevig zijn zonder beschadigingen.

Hoe bewaar je het?
Kweeperen kun je prima een week of enkele weken op de fruitschaal laten liggen. Hou ze wel in de gaten, zodra ze bruine of zachte plekken beginnen te krijgen is het tijd om ze te gaan gebruiken. Een enkele keer is de kweepeer rot van binnen, dat kun je aan de buitenkant niet zien, dus koop er voor de zekerheid altijd ééntje extra.



Wat kun je ermee maken?
Kweeperen worden vaak verwerkt tot compote, jam, marmelade, gelei, sap of gebruikt in dranken. De smaak past goed bij wild, kaas of vlees maar ook prima bij een zoet dessert. Doordat kweeperen tijdens het koken meestal roze of rood worden (een paar pitjes toevoegen bij het koken helpt hierbij) ziet het er vaak ook nog eens mooi uit. Een kweepeer toevoegen aan de appeltaart geeft een bijzonder resultaat! In de Turkse keuken wordt ayva met name gebuikt om (dunne) jam van te maken maar ook bij andere gerechten komt de vrucht aan bod.

Een paar voorbeelden van Turkse gerechten waarin ayva verwerkt wordt:

Ayvalı kek (kweeperencake)
Ayvalı kereviz (stoofgerecht met kweepeer, selderij en aardappel)
Ayvalı et (stoofvlees met kweepeer)
Ayva reçeli (kweeperenjam)



zaterdag 26 oktober 2013

Kabak tatlısı (Turkse zoete pompoen)

De Turkse keuken heeft ontelbaar veel variaties 'tatlı', zoetigheden. De bekendste hiervan is natuurlijk baklava maar stap een willekeurige Turkse bakker of 'pastane' (patisserie) binnen en je zal zien dat de mogelijkheden in vorm, vulling en kleur eindeloos zijn. Bijna alle tatlılar zijn 'şerbetli', dat wil zeggen, overgoten met suikersiroop. Dat is ook de reden dat ik niet zo van Turkse zoetigheden hou: ze vallen vaak zo zwaar en zijn doordrenkt van de siroop, zeker als ze een paar dagen oud zijn. Deze kabak tatlısı (letterlijk: zoetigheid van pompoen) is ook zoet, maar wel op een hele andere manier en absoluut niet zwaar, in tegendeel, je zou dit zelfs een soort van gezonde tatlı kunnen noemen!


Voor het maken van kabak tatlısı heb je alleen maar pompoen en suiker nodig: that's it. Let op dat je een geschikte pompoen kiest, eentje met oranje vruchtvlees. Ik koop ze altijd bij de Turkse winkel. Andere pompoensoorten zijn te waterig voor dit recept. Op het schillen van de pompoen na is het ook eenvoudig klaar te maken en dit laten mislukken is bijna onmogelijk, ook weleens prettig! Je kunt dit serveren met fijngehakte walnoten, pistachenoten, geraspte kokos of kaymak (Turkse zure room) maar wij eten het gewoon 'sade' (zonder iets erop); minstens zo lekker!


Recept
Kabak tatlısı (Turkse zoete pompoen)

Benodigdheden
1 pompoen
kristalsuiker


Bereiding
Snij de pompoen in kwarten en schil hem. Voorzichtig voor je vingers! Ik gebruik altijd een klein scherp mesje. Verwijder dan de zaden en zaadlijsten en snij de pompoen in blokjes. Leg deze in een ruime pan (de blokjes mogen niet al teveel op elkaar liggen) en bestrooi dit met ruim kristalsuiker. Voor mijn kleine pompoen gebruikte ik zes eetlepels suiker, het luistert niet heel erg nauw, alles moet mooi bedekt zijn met suiker. Doe de deksel op de pan en laat dit zo een uur of acht (of een nachtje) staan. Roer eventueel af en toe even om.


Je zal zien dat de pompoen na deze tijd veel vocht heeft afgegeven en dat er echt een laagje water in de pan staat. Zet de pan nu op het vuur (zonder extra vocht toe te voegen), laat het aan de kook komen, zet het vuur dan laag en laat de pompoen (met de deksel op de pan) een half uurtje heel zachtjes gaar stoven. Na dit half uur zal de pompoen zacht en gaar zijn. Laat alles, met deksel op de pan, afkoelen en serveer.


Bewaren
Als de pompoen eenmaal is afgekoeld kun je dit een paar dagen afgedekt in de koelkast bewaren.



donderdag 24 oktober 2013

Mexicaanse ovenschotel met kip, groenten, tortillachips en kaas

Deze Mexicaanse ovenschotel met kip, groenten, tortillachips en kaas is geen culinair hoogstandje, maar wel heel erg lekker! Het idee van deze ovenschotel komt voort uit het feit dat wij een enkele keer 's avonds weleens tortillachips met geraspte kaas uit de oven eten, superlekker op de bank bij een film. Ik had altijd al vaag het idee hier een volwaardige avondmaaltijd van te maken, en op een dag ben ik net zo lang gaan zoeken en combineren tot ik op onderstaand recept uitkwam. Ik heb het recept al vaak gemaakt en aan veel mensen voorgezet en het valt altijd in de smaak.


Alhoewel ik het waar het kan probeer te vermijden, gebruik ik in dit recept een kant-en-klare kruidenmix, de fajita kruidenmix van Casa Fiesta (andere merken zijn allemaal minder lekker). Het is me nog niet gelukt dezelfde smaak met een eigen kruidenmix voor elkaar te krijgen, dus voor zo af en toe moet het maar kunnen, een zakje in de keuken :) . Er zijn natuurlijk ontelbare variaties mogelijk met dit recept. Je kunt gehakt gebruiken in plaats van kip, andere kruiden, andere groenten, tortillachips met een smaakje...


Recept
Mexicaanse ovenschotel met kip, groenten, tortillachips en kaas

Benodigdheden (voor drie personen)
400 gram kipfilet
1 paprika
1 ui
1 steel prei
1 blikje mais
1 zak naturel tortillachips
200 gram (vers)geraspte kaas
100 gram crème fraîche
1 zakje fajitakruiden


Bereiding
Snij de ui fijn en fruit hem rustig aan in wat olie tot hij glazig ziet. Snij ondertussen de kipfilet in blokjes en bak deze even mee met de ui. Snij de paprika en prei en bak dit ook mee in de pan. Voeg, als alles aangebakken is, de uitgelekte mais toe en meng de kruiden en 100 ml water toe. Laat dit aan de kook komen en op middelhoog vuur 10 minuutjes doorpruttelen, zodat het meeste vocht verdampt. 


Doe het mengsel dan in een ovenschaal. Verdeel de crème fraîche over het mengsel en strooi wat geraspte kaas eroverheen. Verdeel dan de tortillachips (ik gebruik ze meestal niet allemaal, maar dat hangt een beetje af van de ovenschaal die je gebruikt) over het mengsel en strooi de resterende kaas over de chips. 


Zet de ovenschaal in de oven op 180 graden en laat in ongeveer 10 minuten de kaas nog even smelten.


Bewaren
Deze ovenschotel kun je prima een dagje afgedekt in de koelkast bewaren. Voor het serveren even 10 minuten opwarmen in een oven van 180 graden.


dinsdag 22 oktober 2013

Domates soslu karışık kızartma (gemengde groenten met tomaten en knoflook)

Dit is niet één van de meest verfijnde, maar wel één van de meest populaire gerechten uit de Turkse keuken. Met name als ontbijt (ja, je leest het goed) zijn deze gefrituurde groenten en aardappels met wat tomaat en knoflook eroverheen heel geliefd. Ik stond ook raar te kijken toen ik dit in Turkije tijdens kahvaltı (ontbijt) voorgezet kreeg, maar inmiddels kan ik het best waarderen - mits het ontbijt niet al te vroeg 's ochtends is, natuurlijk. Maar aangezien kahvaltı in Turkije meestal pas tegen een uur of 11, 12 is, is dat geen probleem. Mocht je dus ooit uitgenodigd worden voor een kahvaltı (overigens wel heel erg gezellig, met z'n allen ontbijten), kijk dan niet raar op als je dit voor je neus krijgt!


De volgorde van frituren in dit recept wordt bepaald door de ingrediënten  De frietjes (die op z'n Turks gewoon één keer worden gebakken in plaats van twee keer) gaan eerst omdat die het langst nodig hebben, daarna volgt de aubergine. De groene pepers zijn snel klaar dus worden het laatst gebakken. Standaard wordt kızartma geserveerd met losgeroerde yoghurt, die je op je bord over het gerecht verdeeld (of niet, als je niet van yoghurt houdt zoals ik). Mijn groene pepers kwamen vandaag uit de diepvries omdat daar nog een hele voorraad uit eigen tuin ligt, maar je kunt natuurlijk ook gewoon verse groene pepers gebruiken.


Recept
Domates soslu karışık kızartma (gemengde groenten met tomaten en knoflook)

Benodigdheden (voor 3 personen)
4 middelgrote aardappels
2 aubergines
10 groene pepers
4 tomaten
4 teentjes knoflook
1 schaaltje Turkse yoghurt
zout


Bereiding
Schil de aardappels en snijd ze in frietvorm. Verhit de frituurolie. Als de olie op temperatuur is (ik heb geen frituurpan maar check het altijd door een houten lepel in de olie te houden: als de olie gaat bubbelen is het warm genoeg) schuif je voorzichtig de frietjes erin. Laat deze op middelhoog vuur gaar bakken, af en toe even roeren. Was en snij ondertussen de aubergines in reepjes en snij de groene pepers doormidden en eventueel nog een keer doormidden, afhankelijk van hoe groot ze zijn. Rasp vervolgens de tomaten (snijd ze doormidden en rasp zo beiden helften waarbij je de schil overhoudt (en weggooit)), snij de knoflook fijn en bak de tomaten en knoflook rustig aan in een apart pannetje in wat olie. Laat dit op een laag vuurtje indikken tot het een vrij dik sausje is geworden. Roer wat Turkse yoghurt in een schaaltje los met een klein beetje koud water.


Als de frietjes goudbruin zijn, haal ze je met een schuimspaan uit de pan en laat ze even uitlekken op keukenpapier. Bak ondertussen de aubergines in de hete olie tot het eveneens goudbruin is. Laat ook de aubergines uitlekken en doe de pepers in de hete olie. Deze hebben maar kort nodig: zodra ze er krokant en een beetje gerimpeld uitzien, zijn ze klaar. Laat deze eveneens even op keukenpapier uitlekken. 


Pak nu een groot bord of schaal en leg hier eerst de frietjes op, bestrooi met zout. Bovenop de frietjes komen de aubergines, ook even bestrooien met zout, daarbovenop de pepers en als laatste verdeel je de tomatensaus eroverheen. Serveren met de losgeklopte yoghurt.

Bewaren
In principe kun je dit gerecht bewaren: ik heb het zelfs weleens koud op tafel zien komen bij een picknick. Zelf vind ik dat niet zo heel lekker dus wij eten altijd alles in één keer op.


zondag 20 oktober 2013

Mısır ekmeği (Turks maïsbrood)

Mısır ekmeği (Turks maïsbrood) is een bekend gerecht van de noordeijke Zwarte Zeekust (Karadeniz) van Turkije. Omdat wij daar geen familie hebben en eigenlijk nooit komen, heb ik dit maïsbrood nog maar één keer gegeten, tijdens onze huwelijksreis in Istanbul bij kuru fasulye. Ik herinner me dat ik het heel lekker vond en toen ik laatst online een recept voor mısır ekmeği tegenkwam besloot ik het gewoon een keertje te proberen. Het was nog steeds lekker en volgens een echt Karadenizli vriendinnetje van mij (zwaai S.!) was de smaak zoals het hoort, experiment geslaagd dus!


Dit brood lijkt absoluut niet op het maïsbrood wat je in Nederland koopt. Het heeft een soort cake-achtige structuur maar de smaak van brood (er gaat ook vrijwel geen suiker in). In Turkije eet je het meestal bij de warme maaltijd, maar ook met wat boter en jam smaakt dit brood prima! Lekker net even wat anders dan gewoon brood. Voor het recept heb je vanzelfsprekend maïsmeel nodig: dit kun je bij de Turkse winkel krijgen, maar bij de meeste gangbare supermarkten hebben ze het ook (polenta). Neem, als er verschillende soorten zijn, altijd de fijnste soort. 



Recept
Mısır ekmeği (Turks maïsbrood)

Benodigdheden (voor één bakblik 20x30)
1 waterglas (200 gram) melk (halfvolle of volle melk, geen magere)
1 waterglas (180 gram) zonnebloemolie
1 ei
1/2 (half) waterglas (55 gram) meel
4 waterglazen (440 gram) maïsmeel
1,5 waterglas (300 ml) heet water
1 zakje bakpoeder
1 eetlepel (10 gram) suiker
1 theelepel (5 gram) zout


Bereiding
Meng in een ruime kom de melk, de zonnebloemolie en het ei met elkaar, voeg ook de suiker en het zout toe en klop het goed los (met bijvoorbeeld een garde). Voeg het gewone meel en het bakpoeder toe en klop weer goed (een paar kleine klontjes zijn geen probleem). 


Voeg dan het maïsmeel en het warme water toe en meng alles tot een glad mengsel. Giet dit in een ingevette bakvorm. Bak het maïsbrood in de oven op 180 graden in ongeveer 40 minuten goudgeel en gaar. 


Bewaren
Goed afgesloten is dit brood prima een paar dagen te bewaren. Invriezen kan natuurlijk ook!


vrijdag 18 oktober 2013

Nar (granaatappel)

Wat is het?
Nar, oftewel granaatappel, is nou niet direct een typisch Turkse fruitsoort, maar je ziet het wel heel veel in Turkije. De vruchten groeien aan hoge struiken en zijn rijp als ze rood aan de buitenkant zijn, in het najaar. Granaatappels zijn erg gezond, met name omdat ze veel polyfenolen bevatten, die onder meer ontstekingsremmend werken en het lichaam beschermen tegen vrije radicalen.



Waar koop je het?
Granaatappels kun je op allerlei plekken kopen, bij grotere supermarkten en bij de groenteman. Zelf koop ik ze altijd bij de Turkse winkel, omdat ze daar nog redelijk betaalbaar zijn. Soms, een beetje afhankelijk van het moment in het seizoen, zijn er twee soorten verkrijgbaar: zoete (lichtrode) en zure (donkerrode) granaatappels. Ze zijn in de herfst en winter verkrijgbaar. En als je op het goede moment in Turkije bent, kun je ze gewoon in de achtertuin plukken :-).



Hoe bewaar je het?
Granaatappels kun je het beste tot gebruik in de koelkast bewaren. Ook als je de granaatappel hebt schoongemaakt (doorsnijden (pas op voor spetters) en met een lepel of met je vingers de pitjes eruit halen) kun je deze het beste in de koelkast bewaren.



Wat kun je ermee maken?
Naast dat granaatappel heel gezond is om zo te eten, kun je ook granaatappelsap maken door de pitjes uit te persen. Je verliest dan wel veel vrucht. De pitjes zijn door hun felle kleur heel decoratief en daarom ook geschikt om bijvoorbeeld salades of desserts mee op te vrolijken. In de Turkse keuken wordt granaatappel vaak in de vorm van nar ekşisi (granaatappelsiroop) gebruikt, bijvoorbeeld in bulgursalade.

Een paar voorbeelden van Turkse gerechten waarin nar wordt gebruikt:

Nar reçeli (granaatappeljam)
Nar peltesi (granaatappelpudding)


woensdag 16 oktober 2013

Zeytinyağlı pırasa yemeği (Turks stoofgerechtje van prei, wortel en rijst)

Prei vind ik echt een hele lekkere groente. Ik koop er meestal als er ergens een leuke aanbieding is meteen een stuk of zes en vries die dan (ongekookt) gesneden in. Werkt perfect, altijd handig! Bijvoorbeeld voor zeytinyağlı pırasa yemeği (een Turks stoofgerechtje van prei, wortel en rijst). Een heerlijk herfstig gerechtje wat met weinig ingrediënten voor heel veel smaak zorgt. Het heeft een heel romige, bijna risotto-achtige structuur doordat de rijst mee wordt gekookt in het geheel. Echt comfort food, en nog gezond ook!


 'Officieel' serveer je zeytinyağlı pırasa yemeği (letterlijk: preischotel met olijfolie) met citroenpartjes die je boven je bord eroverheen uitknijpt. Dat is naar smaak natuurlijk; ik vind het niet zo lekker combineren met de prei en rijst. Wij aten er mısır ekmeği (Turks maïsbrood) bij. Ik vind het geen punt om af en toe vegetarisch te eten: zou je er toch vlees bij willen, dan denk ik dat kipfilet (die je dan in blokjes gesneden kan meebakken met de wortel en gewoon mee laat stoven) er heel goed bij past.


Recept
Zeytinyağlı pırasa yemeği (Turks stoofgerechtje van prei, wortel en rijst)

Benodigdheden (voor twee personen)

2 stelen prei
2 wortels
half Turks theeglaasje (80 gram) rijst (geen snelkookrijst!)
1 eetlepel tomatenpuree
1 bouillonblikje kip
olijfolie
zout, peper

Bereiding
Snij de prei in plakjes. Ik snij altijd ook een gedeelte van het groen, tot het te hard wordt. Schil de wortels en snij ze in plakjes. Verhit ongeveer drie eetlepels olijfolie in de pan en bak eerst de wortels even aan tot ze wat lichter van kleur worden. Voeg dan de prei toe en bak deze mee tot het flink geslonken is. Voeg dan de tomatenpuree toe en bak dit ook even mee. 


Giet dan wat kokend water in de pan: niet teveel, het gerecht hoeft niet onder te staan maar het mag ook niet aanbranden, en voeg dan ook het bouillonblokje, rijst, zout (was bij mij niet meer nodig door het bouillonblokje) en peper toe. Laat alles aan de kook komen en laat het op een laag vuur rustig doorsudderen tot de rijstkorrels gaar zijn (duurde bij mij een half uurtje). Af en toe even controleren of er nog genoeg water in de pan zit.


Bewaren
Dit stoofgerechtje kun je prima een of twee dagen afgesloten in een bakje in de koelkast bewaren. Voor gebruik even opwarmen in de pan of magnetron.