Minik alman pastaları betekent letterlijk: kleine Duitse taartjes. In de verte heeft deze zoetigheid wel iets weg van Berliner bollen, ik denk dat de naam daar vandaan komt maar qua uitvoering lijkt dit gebakje meer op een profiterol. Je hebt ook nog alman pasta (Duitse taart) en dat is weer héél wat anders - de Turkse keuken, vol met raadselen! Ach, het doet er ook niet toe, het is heerlijk en licht gebakje wat op 100 verschillende manieren kan worden gemaakt. Wij probeerden vandaag deze variant. Ik heb er veel uitgedeeld (het paste niet in mijn koelkast) en iedereen was er enthousiast over: anders dan anders, lekker licht en zoet natuurlijk!
Ik vond dit recept voor minik alman pastaları (kleine Turkse puddingbroodjes) op de bekende Turkse foodblog portakal ağacı. Ik was een beetje huiverig omdat een eerder recept wat ik voor dit gerecht heb geprobeerd grandioos was mislukt, maar dit recept klopte gelukkig wél. Het is, zoals zo vaak, geen moeilijk recept maar kost wel wat tijd en levert ook wel een beetje geknoei op hier en daar. Ik vermeld er ook meteen bij dat ik, shame on me, zowel voor de vanillecrème als voor de chocoladesaus kant en klare pakjes/zakjes heb gebruikt (ik had nog liggen, is dat een excuus?). De chocoladesaus zou ik normaliter wel zelf maken maar het zakje was al over de datum dus vandaar. Op de foto's bij het recept zie je welke soorten ik gebruikt heb: met name de vanillecrème is wel een aanrader: licht en luchtig en binnen 2 minuten klaar, alleen opkloppen met koude melk. Maar natuurlijk kun je deze vervangen door een eigen succesrecept (of door banketbakkersroom, of slagroom...). Eventueel kun je ze in plaats van crème ook met jam vullen. Voor de chocoladesaus geldt hetzelfde: je kunt zelf chocola smelten of het helemaal weglaten en de broodjes alleen bestuiven met poedersuiker. Aan jou de keuze!
Recept
Minik alman pastaları (kleine Turkse puddingbroodjes)
Benodigdheden (voor 25 stuks)
1 kilo bloem
125 gram zachte roomboter
1 waterglas (200 gram) melk
½ waterglas (100 gram) lauw water
3 eieren
1 Turks theeglaasje (90 gram) suiker
7 gram gedroogde gist
3 gram zout
gewenste vulling
chocoladesaus (indien gewenst)
Bereiding
Strooi de gist en de suiker in de lauwwarme melk en laat dit vijf minuten staan. Voeg dan bloem, roomboter, water, eieren en zout toe en kneed het geheel tot een mooi samenhangend deeg. Laat dit een uur tot anderhalf uur rijzen tot het deeg in volume is verdubbeld. Ondertussen kun je alvast de gewenste vulling en chocoladesaus klaarmaken. Rol het deeg na het rijzen uit tot een vrij dikke plak (ongeveer 2 cm) en steek er met behulp van een glas rondjes uit.
Leg deze op een bakplaat die bekleed is met bakpapier en laat ze afgedekt nog een half uur rijzen. Bak ze vervolgens in de oven op 200 graden tot ze mooi bruin aan de bovenkant zijn: dit duurde bij mij ongeveer een kwartier.
Laat de broodjes afkoelen en snijd ze daarna doormidden. Besmeer ze met de gewenste vulling en doop de bovenkant van het broodje in de chocoladesaus. Strooi er hierna eventueel nog wat gehakte pistachenootjes over en klaar zijn je minik alman pastaları!
Bewaren
Deze minik alman pastaları (kleine Turkse puddingbroodjes) kun je één dag bewaren: daarna worden ze snel steviger en minder lekker.
Gebakken aardappeltjes zijn het ultieme comfortfood voor mij. Lekker zacht, op smaak te brengen met wat je maar lekker vindt....love it. Als je weleens in een hotel in Turkije hebt verbleven, is de kans groot dat je deze patates kavurması (Turkse gekruide gebakken aardappeltjes) tegen bent gekomen bij het avondeten. Ze zijn een populair onderdeel van de all-inclusive buffetten maar natuurlijk is deze huisgemaakte versie veel lekkerder dan wat je in een gemiddeld hotel voorgezet krijgt. Anders dan Nederlandse gebakken aardappeltjes, maar zeker minstens zo lekker! Dit is ook gelijk mijn inzending voor het foodblogevent januari 2014 (gehost door Ellen van In my red kitchen) met als thema 'De Hollandse Pot gaat internationaal'.
Je kunt met dit recept natuurlijk alle kanten op, het is een echt basisrecept. De tomatenpuree maakt het echt Turks, maar voeg eens knoflook toe als je de ui aanbakt, gebruik andere kruiden of strooi er als het klaar is wat verkruimelde Turkse witte kaas over...Deze Turkse gebakken aardappels zijn (alweer...) een gerecht wat prima voor te bereiden is: je kunt de aardappels van tevoren koken en snijden en dan heb je tegen etenstijd nog maar tien minuutjes nodig om ze even te bakken.
Recept
Patates kavurması (Turkse gekruide gebakken aardappeltjes)
Benodigdheden (voor drie personen)
6 middelgrote (kruimige) aardappels (ik had kleine aardappels dus gebruikte er wat meer)
1 flinke ui
1 handvol platte peterselie
½ eetlepel tomatenpuree
(zonnebloem)olie
zout, peper, pul biber
Bereiding
Schil de aardappel en kook ze gaar. Snij ondertussen de ui en de peterselie fijn. Laat de gare aardappels een beetje afkoelen en snij ze in blokjes. Giet een ruime scheut olie in een koekenpan en bak hierin eerst de ui even aan.
Voeg vervolgens de aardappels toe en bak een paar minuten op hoog vuur mee. Zet dan het vuur wat lager en voeg de tomatenpuree, peper en zout toe. Laat dit nog een minuut of tien rustig doorbakken. Strooi er dan peterselie en pul biber (naar smaak) overheen en je kan aan tafel!
Bewaren
Patates kavurması (Turkse gekruide gebakken aardappeltjes) kun je prima een dag in de koelkast bewaren. Koud of even opnieuw opgebakken zijn ze nog steeds erg lekker.
Omdat we alweer aan het einde van januari zijn gekomen, is het weer tijd voor de fameuze Foodblogswap! Een groep foodbloggers op Facebook kookt hierbij van elkaars blog. Een hele leuke manier om nieuwe blogs en recepten te leren kennen. Voor deze swap kreeg ik de blog Eetlust! van Els toegewezen. Een mooie blog met een ontzettend grote variëteit aan recepten en het viel dan ook niet mee een recept voor deze swap uit te kiezen! Ik heb heel wat tijd doorgebracht op de recepten index, kwijlend en twijfelend tussen alle lekkere gerechten. Uiteindelijk kwam ik terecht bij haar Duitse uienplaattaart, en gek als ik ben op hartige taarten sprak me dat meteen aan. Wij eten geen varkensvlees, maar het leek me erg lekker om dit te vervangen door gerookte zalm: net zo zout en bovendien ook een perfecte combi met de creme fraiche en de uien in het recept. En...het was zeker een succes! Een echte 'halal' variant op de oerDuitse 'Zwiebelkuchen'. Fris en romig door de creme fraiche, pittig en zoet door de uien en dan nog gerookte zalm (ik ben er gek op dus altijd goed) erbij....perfect!
Deze uienplaattaart met gerookte zalm kost weinig moeite: het deeg is zo in elkaar gedraaid en dan is het een kwestie van even wachten op het rijzen: ondertussen kun je mooi de uien lekker zacht en zoet laten worden. Zoals je op de foto's kunt zien heb ik van deze 'Duitse quiche' twee plaattaarten gemaakt. Niet iedereen in huize mixed kitchen houdt van gerookte zalm, dus heb ik ook een simpele variant met Turkse witte kaas gemaakt. Het deeg houdt het midden tussen brood- en pizzadeeg en is dus perfect te vullen met eigenlijk alles wat je lekker vindt. In onderstaand recept heb ik voor de vulling een halve quiche aangehouden: wil je dus een hele Duitse quiche met gerookte zalm maken, verdubbel deze hoeveelheden dan. En...ik ben heel benieuwd wat Marloes van tastyhealthycooking van mijn blog gaat maken!
Recept
Duitse quiche: uienplaattaart met gerookte zalm
Benodigdheden
Voor het deeg:
500 gram bloem
95 gram roomboter
250 gram melk
7 gram (1 zakje) gedroogde gist
6 gram zout
Voor de vulling (voor een halve quiche):
125 gram zure room
125 gram crème fraîche
200 gram gerookte zalm
1 ei
3 flinke uien
1 handje verse dille
zwarte peper
Bereiding
Zet de roomboter één minuut op hoog vermogen in de magnetron zodat hij zacht wordt en doe hetzelfde met de melk, zodat deze lauw is. Strooi de gist in de melk en voeg vervolgens ook de bloem, roomboter en het zout toe. Kneed het geheel tot het een mooi samenhangend deeg is. Zet dit een uurtje afgedekt weg zodat het deeg kan rijzen. Begin ondertussen alvast met de vulling. Snij de uien doormidden en daarna in dunne plakjes. Bak ze in een scheutje olie op heel laag vuur tot ze mooi zacht en aromatisch zijn: dit duurt ongeveer een half uurtje.
Snij de gerookte zalm in blokjes. Klop de zure room en de crème fraîche los met het ei, de fijngesneden dille en de zwarte peper. Verdeel het deeg in twee bollen en rol elke bol uit tot een rechthoek die op je bakplaat past. Zorg ervoor dat de randjes deeg een beetje opstaand zijn (hier kun je goed eventuele afsnijdsels van het deeg voor gebruiken). Zet de oven alvast aan op 175 graden en laat het deeg met een theedoek eroverheen nog een kwartiertje rusten. Verdeel vervolgens de uien en de zalm over de één van de twee plaattaarten en giet voorzichtig het roommengsel eroverheen. Vul de andere deeghelft met de gewenste vulling. Zet de bakplaat in de voorverwarmde oven en bak de uienplaattaart in ongeveer drie kwartier goudbruin en gaar.
Bewaren
Duitse quiche: uienplaattaart met gerookte zalm is prima een dag te bewaren, na afkoelen in de koelkast. Invriezen kan natuurlijk ook!
Halva is een zoetigheid die in de hele Arabische wereld wordt gegeten, waarbij elk land natuurlijk weer een eigen variant op het recept heeft. De bekendste Turkse variant van halva is tahin helvası, die in Turkije vaak vers (opgestapeld in blokken) en hier in de Turkse supermarkt in bakjes wordt verkocht. Er zijn drie soorten: sade (zonder extra's), fıstıklı (met pistachenootjes) of çikolatalı (vanille/chocolade halva). Lekker bij het ontbijt :). Zoals de naam al zegt wordt tahin helvası gemaakt op basis van tahin, sesampasta. Op basis van deze tahin halva worden ook de heerlijke zoetigheden saray helvası en pişmaniye gemaakt (mocht je er tegen aanlopen, zeker proeven, allebei ontzettend lekker!). Deze halva wordt eigenlijk nooit zelf thuis gemaakt maar altijd gekocht. Dit in tegenstelling tot de andere bekende: un helvası, oftewel Turkse halva van bloem. En die stond hier vandaag op tafel!
Un helvası is Turkse halva op basis van bloem en is een traditioneel gerecht wat vaak geserveerd wordt bij bruiloften en begrafenissen. Iedereen heeft een eigen recept maar de basis is altijd boter, bloem en suiker. En dan is het een kwestie van roeren, roeren, roeren...Het recep an sich is heel erg simpel maar je hebt wel je armspieren nodig én wat vrije tijd want bij de pan weglopen gaat niet lukken. Maar het is de moeite waard én het is lang houdbaar. Ook leuk om kado te geven. Een laatste, waarschijnlijk overbodige, tip: gebruik altijd roomboter voor dit recept en geen margarine of meer van zulks.
Recept
Un helvası (Turkse halva van bloem)
Benodigdheden (voor twee schalen halva)
250 gram roomboter
2 waterglazen (240 gram) bloem
1 waterglas (175 gram) suiker
2,5 waterglas (500 gram) melk
Bereiding
Zet in een steelpannetje (even omspoelen met koud water voorkomt aanbranden) de melk op. Neem een ruime ondiepe pan (met anti-aanbaklaag) en laat daar rustig de roomboter in smelten. Zodra de boter gesmolten is voeg je de bloem toe en vanaf dat moment moet je blijven roeren. Het mengsel zal diverse keren veranderen van consistentie. Bij mij was het eerst dik vloeibaar, daarna kwamen er klontjes in, daarna werd het weer dunner, toen waterdun aan de randjes...Een heel proces, zoals je op de foto's ook kunt zien. Hou het vuur laag en zorg dat je constant blijft roeren. Hou ook de melk in de gaten: zodra hij kookt, kan het vuur uit en laat je hem zolang staan. Let op de kleur van de boter: het moet mooi diepbruin worden. Geef de moed niet op, dit duurde bij mij ook ruim een half uur!
Als de kleur van het mengsel mooi diepbruin is geworden is het tijd om de nog warme melk erbij te gieten. Doe een stapje terug want het gaat nu even spetteren. Roer meteen daarna weer heel goed door. Je zal merken dat het direct een andere consistentie wordt: een soort dikke pasta. Voeg zodra de melk is opgenomen ook de suiker toe en roer goed door tot het één geheel is. Daarna kan het vuur uit. Vet twee ovenschalen lichtjes in met wat boter en verdeel het mengsel over de twee ovenschalen. Strijk de bovenkant met de bolle kant van een (natte) lepel glad en snij de halva alvast in (traditioneel is een ruitvorm: snij hiervoor eerst rechte lijnen in de lengte en snij dan schuine lijnen in de breedte). Zet de schalen dan minimaal een halve dag, liefst een hele dag (of nacht) in de koelkast tot het mengsel helemaal koud is geworden. Snij dan nogmaals de snijlijnen in en schep de halva voorzichtig uit de vorm.
Bewaren
Un helvası (Turkse halva van bloem) is heel lang houdbaar, zeker een paar weken. Bewaar Turkse halva wel altijd in de koelkast. Invriezen kan ook.
Alhoewel Krullenbol en Wildebras geen moeilijke eters zijn, werken ze ook weer geen kilo's groenten per dag naar binnen. Alles wat op hun bord groen (of rood, geel, oranje...) gekleurd is wordt met een gezonde argwaan bekeken en als het even kan opzij geschoven. Een omelet daarentegen gaat er altijd zonder enig protest in, ongeacht wat erin zit. Ideaal dus om van wat restjes rauwkost in de koelkast af te komen én om hun vitamines een beetje aan te vullen!
Deze sosisli kaşarlı omlet (omelet met knakworstjes, kaas, paprika en peterselie) is een populair ontbijt- of lunchgerecht in Turkije. Zoals met alle soorten omelet kun je hier toevoegen of weglaten al naar gelang wat je lekker vindt. Zelf vind ik de knakworstjes en kaas het hoofdonderdeel van deze omelet, voor de rest kijk ik gewoon wat er nog in huis is. Deze combinatie met puntpaprika was erg lekker: champignons zouden het ook goed hebben gedaan. Ook de platte peterselie zou ik niet weglaten, die geeft echt een lekker frisse 'groene' smaak aan het geheel. Een lekkere lunch of makkelijk lichte avondmaaltijd!
Recept
Sosisli kaşarlı omlet (omelet met knakworstjes, kaas, paprika en peterselie)
Benodigdheden (voor twee personen)
4 eieren
2 grote (of 4 kleine) runderknakworstjes
1 handvol (40 gram) versgeraspte kaas
1/4 rode (punt)paprika
1 handvol platte peterselie
1 scheutje melk
zout, peper
Bereiding
Snij de knakworstjes in plakjes, de paprika in blokjes en de peterselie fijn. Klop de eieren los met een scheutje melk, zout en peper en meng er de knakworstjes, paprika en peterselie door. Verhit wat boter of margarine in een kleine koekenpan.
Giet het eimengsel in de pan zodra de boter gesmolten is, roer even snel door zodat alle vulling goed verdeeld is. Laat de omelet vervolgens op middelhoog vuur garen tot de bovenkant bijna gestold is. Strooi er dan de geraspte kaas over en laat de omelet op laag vuur compleet gaar worden (als de bovenkant gestold is/niet meer 'beweegt').
Bewaren
Deze omelet kun je een dag in de koelkast bewaren en smaakt ook koud erg lekker.
Als je in Turkije bent of bij een Turkse familie op bezoek gaat tijdens kurban bayram (offerfeest) is de kans groot dat je een bordje van deze et kavurması krijgt voorgezet. Het wordt ook wel bayram kavurması genoemd. Dat was ook waar ik het voor het eerst at: dit jaar tijdens onze 'bayram ziyaretleri' (bayram bezoekjes) bij een lieve 'abla' van mij. Toen ze vertelde dat ze er een pakje roomboter bij had gebruikt schrok ik een beetje, maar zij had een paar kilo klaargemaakt. Het was in ieder geval zo lekker dat ik het een paar dagen later zelf ook heb gemaakt. Je moet een paar uur geduld hebben, maar daarna heb je dan ook ontzettend lekker zacht en smaakvol vlees. Ik had een pan vol maar voor ik het wist was 'ie weer leeg. Nou ja....goed excuus om het snel weer te maken.
Bij het bereiden van et kavurması is het belangrijk dat je vlees niet 'droog' komt te staan en dat het pas klaar is als je het echt met een vork uit elkaar kan trekken. Bij mij duurde dit een uur of vier, maar dat ligt natuurlijk ook nogal aan wat voor soort vlees je gebruikt. Ik gebruikte rundvlees en omdat het redelijk mager vlees was heb ik er een klein stukje rundervet (niet van dat zachte vet maar een hard stukje) bijgedaan. Heb je dit niet in huis (ik had het toevallig nog in de diepvries liggen) dan is het geen ramp, gebruik dan wel iets meer roomboter. Het vet kun je als het vlees gaar is gewoon weer uit de pan halen, maar het geeft wel veel extra smaak aan het vlees.
Recept
Bayram et kavurması (zacht Turks stoofvlees)
Benodigdheden (voor twee personen)
500 gram rundvlees
1 ui
1 stukje rundervet
50 gram roomboter (of wat meer als je geen rundervet gebruikt)
zout
Bereiding
Snij de ui fijn. Doe het rundvlees, de ui en het rundervet (of wat roomboter) in een ruime pan (die afsluitbaar is met een deksel). Zet het vuur op de allerlaagste stand (ik gebruikte mijn kleinste gaspit met daarop een sudderplaatje), doe de deksel op de pan en ga wat anders doen, want dit duurt nog even! Af en toe even omroeren en kijken of er nog genoeg vocht in de pan is (dit hangt ook af van hoeveel vet er in je vlees zit). Het is belangrijk dat het vlees stooft en niet bakt: voeg dus als het droog wordt in de pan wat water toe. Na een uurtje heb ik 50 gram roomboter en wat zout toegevoegd.
Het vlees is klaar is je het met een vork makkelijk uit elkaar kan trekken: bij mij duurde dat een uur of vier. Ik heb in totaal nog twee keer een half glas water toegevoegd om te voorkomen dat het droog zou worden of zou gaan aanbakken. Trek het vlees dan met een vork los tot kleine sliertjes.
Bewaren
Dit Turkse stoofvlees is lang houdbaar, zeker een week in de koelkast. Je kunt het prima weer even opwarmen door het in de pan even op te bakken maar bijvoorbeeld ook wat et kavurması met wat gebakken eieren is een bekend ontbijt. Bij ons was het echter binnen een dag op!
Witte kool is een groente die wij niet vaak in huis hebben. We lusten het eigenlijk alleen rauw en voordat je zo'n hele kool dan op hebt ben je een boel salades verder. Maar laatst lag er toch eentje zielig bruinig te worden op het aanrecht en bedacht ik me dat ik er wel coleslaw, Amerikaanse koolsalade, mee kon maken. Heerlijk bij een barbecue, maar ook zo in de winter prima te eten als bijgerecht. En ja, op deze manier is witte kool lekker, wat zeg ik, niet te weerstaan!
Dit recept voor echte Amerikaanse coleslaw vond ik op de blog van Levine. Ik heb een paar dingen aangepast. Wij hebben nooit karnemelk in huis, dus om nu een hele liter te kopen voor alleen deze salade leek me niet nodig. Ik heb het opgelost door wat meer melk toe te voegen en aan te vullen met yoghurt. Verder heb je weinig ingrediënten nodig en is het recept snel klaar en goed van tevoren te maken, erg praktisch dus. De mensen met wie ik aan tafel zat vonden het 'als echte coleslaw' smaken, dus wat dat betreft was het geslaagd!
Recept
Amerikaanse coleslaw
Benodigdheden
500 gram witte kool (ongeveer een kwart van een hele kool)
1 grote wortel
1 halve ui
80 gram melk
50 gram yoghurt
120 gram mayonaise
30 gram suiker
3 eetlepels azijn
zout, peper
Bereiding
Snij de witte kool, wortel en ui in dunne reepjes. Meng alles met de melk, yoghurt, mayonaise, suiker, azijn, zout en peper. Proef de coleslaw: ik heb er zelf nog wat extra azijn aan toegevoegd maar je kan natuurlijk ook nog extra suiker toevoegen. Laat de salade een paar uur in de koelkast staan zodat de smaken goed intrekken.
Bewaren
Deze Amerikaanse coleslaw kun je prima twee dagen afgedekt in de koelkast bewaren.
Deze gül böreği (börek van loempiavellen in de vorm van een roos) at ik voor het eerst tijdens een 'kahvaltı' (Turks ontbijt) en toen ik één hap had genomen heb ik maar meteen naar het recept gevraagd! Deze opgerolde börek is lekker licht, heel zacht, prima met allerlei soorten vullingen te maken én laat zich heel goed invriezen. Altijd handig om achter de hand te hebben voor een onverwachte gelegenheid. En het staat zo leuk op tafel, van die één-haps börekjes...Bedankt H. (en S. ;) ), voor het recept van deze heerlijke börek!
Ik was verbaasd toen ik hoorde dat deze börek met loempiadeeg gemaakt werden, want dat deeg wordt natuurlijk normaliter gefrituurd. Maar het werkt perfect: het deeg wordt heel zacht in de oven én is makkelijk om te werken: het scheurt niet snel en doordat er 40 stuks in een pak zitten heb je meteen twee bakplaten vol. Ideaal om een deel in te vriezen en achter de hand te hebben. Loempiavellen zijn bij de Turkse winkel en toko te koop maar ook bij de meeste gewone supermarkten, in ieder geval bij de AH. Ik maakte twintig stuks börek met Turkse witte kaas en twintig met kruidenroomkaas als vulling, maar je kan natuurlijk ook voor een andere vulling kiezen. Hou er rekening mee dat het maken van deze börek een beetje geknoei is omdat je het deeg in het eimengsel drenkt en daarna moet oprollen, maar het is het meer dan waard!
Recept
Gül böreği (börek van loempiadeeg)
Benodigdheden (voor 40 stuks gül böreği)
1 pak loempiavellen (40 stuks)
1 waterglas (215 gram) Turkse yoghurt
3 waterglazen (3 x 200 ml = 600 ml) melk
½ waterglas (100 ml) zonnebloemolie
3 eieren
1 pakje bakpoeder
gewenste vulling (ik maakte 1 bakplaat met Turkse witte kaas/peterselie/dille en 1 bakplaat met roomkaas met kruiden)
Bereiding
Haal de loempiavellen een uur van tevoren uit de diepvries en laat ze in de verpakking ontdooien. Maak de vulling klaar (als je warme vulling gebruikt zoals gehakt of aardappel, zorg dan dat deze afgekoeld is voor je begint, anders wordt het deeg te zacht). Klop het ei los in een grote kom met de melk, yoghurt, olie en bakpoeder. Knip de verpakking van de loempiavellen open en trek één vel los (dit gaat soms een beetje lastig maar de vellen zijn gelukkig niet erg breekbaar). Leg een vochtige theedoek over de andere vellen zodat ze niet uitdrogen. Doop dit vel nu in het yoghurtmengsel, hou het vast aan een punt en trek met je andere hand het overtollige mengsel eraf.
Leg het loempiavel op een snijplank of bord met de punt naar je toe. Leg wat van de vulling in het midden, vouw de onderste punt naar boven, vouw de zijkanten naar binnen en rol het vel op (zie de foto's). Rol het deeg dan op als een slakkenhuis en vouw de buitenste punt naar onderen zodat er een roosvorm ontstaat. Leg de börek op een met bakpapier bekleedde bakplaat en bestrooi met sesam- of nigellazaad. Als je zorgt dat er 20 böreks op één bakplaat liggen, kunnen deze alvast in de oven als ze klaar zijn. Bak ze in ongeveer 3 kwartier goudbruin en gaar op 170 graden. Ondertussen kun je de resterende 20 böreks klaarmaken die vervolgens de oven in kunnen.
Bewaren
Deze gül böreği (börek van loempiavellen in de vorm van een roos) blijft drie dagen vers. Langer bewaren kan prima door ze in te vriezen: laat ze los van elkaar bevriezen (bijvoorbeeld door ze op een dienblad in de diepvries te zetten) en doe ze eenmaal bevroren in een zakje in de diepvries, zo plakken ze niet aan elkaar en kun je er pakken hoeveel je nodig hebt.
